Historicus, archeoloog en lhbti+-activiste
Judith Schuyf werd in 1951 geboren in Den Haag, studeerde Geschiedenis en Archeologie in Leiden, maar woont sinds jaar en dag in Utrecht. Daar begon ze haar loopbaan bij de afdeling Historische Geografie van de Universiteit Utrecht. Haar betrokkenheid bij de Interfacultaire Werkgroep Homostudies (opgericht 1982) en de ervaringen met agressieve jongeren tijdens de Roze Zaterdag in Amersfoort (ook 1982) vormden de start van haar activisme dat tot op de dag van vandaag voortduurt.
Homostudies
Judith Schuyf hoorde eind jaren zeventig tot de groep studenten en medewerkers die aan de wieg stonden van homo- en lesbische studies aan de Universiteit Utrecht. In 1983 kreeg ze een betaalde functie als coördinator van de Interfacultaire Werkgroep Homostudies waaraan ze ook bijdroeg met verschillende onderzoeken en publicaties. In 1987 werd ze benoemd tot universitair docent, in 1993 tot projectleider. In 1994 promoveerde ze op een onderzoek naar de leefwereld en het zelfbeeld van lesbische vrouwen in de periode 1920-1970.
Loopbaan
In 1998 werd ze hoofd onderzoek van het Informatie- en Coördinatieorgaan Dienstverlening Oorlogsgetroffenen (ICODO, nu Arq, Kenniscentrum Oorlog, Vervolging en Geweld). Zelf deed ze onder andere onderzoek naar Nederlanders in het concentratiekamp Neuengamme en naar de positie van homoseksuele mannen en lesbische vrouwen tijdens de Tweede Wereldoorlog, met name in de Nederlandse verzetsbeweging. Ook na haar vertrek bij ICODO bleef Judith door publicaties en projecten aandacht vragen voor de vervolging van lhbti+-ers tijdens de Tweede Wereldoorlog. Zo nam zij het initiatief voor de plaatsing (in 2021) van de eerste negen Stolpersteine voor Joodse homoseksuele en lesbische oorlogsslachtoffers en verzetstrijders.
LHBTI+-adviseur
Van 2002 tot haar pensionering in 2014 werkte Judith als adviseur en onderzoeker bij het Kenniscentrum Lesbisch- en Homo-Emancipatiebeleid, vanaf 2006 een onderdeel van Movisie in Utrecht. Ze ondersteunde gemeenten om een lhbti+-beleid te ontwikkelen en besteedde daarbij in het bijzonder aandacht aan ouderen, transgenders, sport en veiligheid. Naast een groot aantal handreikingen publiceerde ze – samen met anderen – meerdere edities van De roze gemeentegids.
Onderscheidingen
Voor haar inzet voor de geschiedenis en emancipatie van de lhbti+-gemeenschap en lhbti+-oorlogsslachtoffers werd Judith gehuldigd met de Annie Brouwer-Korfprijs (2008), benoemd tot Officier in de Orde van Oranje-Nassau (2014), bekroond met de Bob Angelo Penning van COC Nederland (2015) en genomineerd voor de Jos Brink oevreprijs (2023).
Schrijfster
Bij haar afscheid van Movisie gaf een collega in een speech een treffende karakteristiek van Judith:
‘erudiet, gedreven en recht voor zijn raap, kritisch en met een tomeloze inzet voor haar werk, zowel betaald als vrijwillig. Een vasthoudende en markante persoonlijkheid die op inspirerende wijze gáát voor haar idealen.’
Nog altijd is Judith werkzaam als auteur en onderzoeker. Ze werkt nu aan biografie van de schrijfster Josine Reuling (1899-1961), onder andere bekend als auteur van de ‘lesbische’ roman Terug naar het eiland (1937).
Privé
Sinds 2001 heeft Judith Schuyf een relatie met fotograaf Sjaan van der Jagt.
Maurice van Lieshout
Publicaties (selectie)
Een stilzwijgende samenzwering. Lesbische vrouwen in Nederland, 1920-1970. Proefschrift RU Leiden (Amsterdam 1994).
Gevoelsgenoten van zekere leeftijd. Levensverhalen van oudere homoseksuele vrouwen en mannen (Amsterdam 1997).
Levenslang. Tiemon Hofman, vervolgd homoseksueel en avonturier (Amsterdam 2003).
en Klaus Müller (redactie), Het begint met nee zeggen. Biografieën rond verzet en homoseksualiteit 1940-1945 (Amsterdam 2006).
Heidense Heiligdommen. Zichtbare sporen van een verloren verleden (Utrecht 2019).