1955

Dit venster is in de maak; hieronder een tijdelijk tekst

Activist, politicus en schrijver

Boris Dittrich is een Nederlands mensenrechtenactivist, schrijver en D66-politicus. Hij groeide op in Utrecht en werd bekend als politicus die openlijk uitkwam voor zijn homoseksualiteit. Hij zet zich in voor de rechten van lhbtiqa+. 

Loopbaan

Dittrichs Tsjechische vader Zdenĕk Radslav Dittrich vluchtte in 1948 uit het toenmalige Tsjecho-Slowakije naar Nederland. Hij kreeg asiel en werd professor in Oost-Europese geschiedenis aan de Universiteit van Utrecht. Boris Dittrich groeide op in Utrecht en Zeist en studeerde rechten aan de Rijksuniversiteit Leiden. Na zijn afstuderen in 1981 werkte hij als advocaat bij het advocatenkantoor Stibbe, Blaisse en de Jong te Amsterdam. In 1984 werd hij partner bij het advocatenkantoor Ingelse c.s., ook in Amsterdam. Van 1989 tot 1994 was hij rechter bij de rechtbank Alkmaar. Zijn politieke loopbaan begon in 1990 toen hij fractievoorzitter werd van de D66-fractie in het stadsdeel Amsterdam-Zuid.

Kamerlidmaatschap

Dittrich was vanaf 1994 Tweede Kamerlid voor D66. In 2003 werd hij partijleider nadat Thom de Graaf was afgetreden vanwege de teleurstellende verkiezingsuitslag voor die partij in dat jaar. Boris onderhandelde namens D66 over de totstandkoming van het kabinet-Balkenende II met het CDA en de VVD. Hij koos ervoor geen ministerpost te aanvaarden, maar in het parlement te blijven om erop toe te zien dat het nieuwe kabinet het regeerakkoord goed zou uitvoeren.

Dittrich was tegen de Nederlandse militaire deelname in Afghanistan. Toen de regering (inclusief de twee D66-ministers) in 2006 besloot de Amerikaanse president Bush te volgen, trad hij af als leider van D66. Slechts enkele maanden later beëindigde D66 zijn steun aan het kabinet vanwege een conflict met minister Rita Verdonk van Vreemdelingenzaken en Integratie over de zaak van het Nederlandse paspoort van Ayaan Hirsi Ali. D66 en minister Verdonk hadden eerder al veel conflicten uitgevochten over haar harde houding ten opzichte van asielzoekers en immigranten. De einde van de steun aan het kabinet leidde tot de val van het kabinet-Balkenende II en nieuwe verkiezingen in 2006.

Openlijk homoseksueel

Dittrich was een openlijk homoseksueel parlementslid die zich toelegde op lhbtqia+-rechten. In 1994 stelde hij voor het homohuwelijk in te voeren. Dit was tegen het zere been van het COC en veel parlementsleden die daar toen op tegen waren. Dittrich en twee collega-Tweede Kamerleden begonnen een lange campagne die eindigde in 2001 met de invoering van het homohuwelijk in Nederland. Het COC was toen inmiddels om en steunde gelijke huwelijksrechten. Nederland werd het eerste land dat het homohuwelijk invoerde.

Dittrich was een van de meest productieve Tweede Kamerleden sinds 1838. Zo heeft hij vier initiatiefwetsvoorstellen geschreven en door de Tweede en Eerste Kamer geloodst. Dit zijn de wetten tegen stalking (belaging), voor spreekrecht voor slachtoffers in de rechtszaal, voor de afschaffing van de verjaringstermijn bij moord en andere zware misdrijven en ten slotte voor de vaste boekenprijs die kleine boekhandels, schrijvers en uitgevers beschermt.

In 2004 reisde hij samen met CDA-kamerlid Kathleen Ferrier en de Spaanse parlementariër Jorge Moragas naar het communistische Cuba om daar met politieke dissidenten te spreken. Al op het vliegveld werden de parlementariërs gearresteerd, en vervolgens Cuba uitgezet. Minister Bot ontbood daarop de Cubaanse ambassadeur.

Als parlementslid was Dittrich een fervent pleitbezorger van mensenrechten en vertegenwoordigde hij het Nederlands parlement tijdens talrijke bijeenkomsten in de Verenigde Naties. Hij was lid van de organisatie Parliamentarians for Global Action en was ook vicepresident van Liberale Internationale. Dittrich bleef lid van het Nederlandse parlement tot aan de verkiezingen van november 2006. Na 12,5 jaar Tweede Kamerlidmaatschap besloot hij zijn werk buiten de nationale politiek voort te zetten.

Na de politiek

Op 1 mei 2007 startte Dittrich als Global Advocacy Director van het Lesbian, Gay, Bisexual and Transgender (LGBT) rights-programma bij Human Rights Watch, een internationale non-gouvernementele mensenrechtenorganisatie met het hoofdkantoor in New York. Hij verhuisde daarvoor naar New York.

Dittrich streed voor gelijkberechtiging en non-discriminatie van lhbtqia+. Hij steunde wereldwijd organisaties die in hun land deze mensenrechten wilden verzilveren, bijvoorbeeld in Kameroen. Daar vroegen homogroepen om steun van Human Rights Watch om onderzoek te doen naar de effecten van de strafbaarstelling van homoseksualiteit in hun land. Human Rights Watch bracht twee rapporten uit. Samen met de leiders van de homogroepen besprak Dittrich met onder ander de minister-president, de minister van justitie en parlementsleden. Later ook in Genève bij het VN-comité voor de rechten van de mens. In 2017 reikte Dittrich in Vlaardingen de Nederlandse Geuzenpenning uit aan de Kameroense advocaten Alice Nkom en Michel Togue. Zij kregen die omdat zij tegen alle verdrukking en doodsbedreigingen in lhbtqia+ in Kameroen bleven verdedigen.

Berlijn

Medio 2013 verhuisde Dittrich van New York naar Berlijn, waar hij zijn werk als Global Advocacy Director van het LHBTI+-programma bij Human Rights Watch voortzette. Hij bleef wereldwijd actief. Regelmatig gaf hij gastcolleges op universiteiten over mensenrechten, zoals op Harvard, Yale, Columbia, Berkeley, Johns Hopkins en universiteiten in Japan, Australië, Nieuw-Zeeland, Nederland, Vietnam en Hong Kong. Dittrich trad veelvuldig op in de internationale media. Op 1 oktober 2018 stopte hij bij Human Rights Watch.

Schrijver

Naast zijn politieke werk werd Dittrich bekend als schrijver van thrillers. Zijn eerste thiller, Moord en Brand, verscheen in 2011. Daarna volgden nog vijf andere romans en het geschenk voor de Spannende Boeken Weken 2018.

Privé

Voor Dittrich uit de kast kwam, had hij in zijn studententijd vijf jaar lang een relatie met Kathleen Ferrier, die later voor het CDA in de Tweede Kamer zat. Sinds 1982 heeft Dittrich een relatie met de Nederlands-Israëlische kunstenaar Jehoshua Rozenman, met wie hij in 2006 trouwde.

Bron: Wikipedia